Rengimi Tutukladı Hayat
Sarmaya başladım yaralarımı kış gelmeden bir yaz günü akşamüstü. Sararmaya başlamadan yapraklar,çabaladım,koştum ve iyileşmeyi bekledim gün batışının tenime verdiği tozlu hisle birlikte. İyileşmedim iyileşemedim. Ne yaptıysam ben olamadım, dik duramadım ,korktum ve yol alamadım. Griye döndü gözlerim yanan bir hayattan kalan kül gibi. Rengimi tutukladı hayat. Tutuklu kalmak isterken ve umutlarımı sarmama fırsat vermedi hayat. Beni kışa yaklaştırdı